شعر تک بیت دوبیت و اشعارکوتاه 6
گر نهادی تاج قرانی به سر
یانهادی سر به سجده تا سحر
دل شکست و آمدت اشک بصر
زیر لب اهسته نامم راببر
================
کمی با من مدارا کن ، من از تسلیم می ترسم
شبیه دولت تدبیر ، که از تحریم آمریکا. . .
===================
سرو سامان بدهی یا سرو سامان ببری..
قلب من سوی " شما" میل ِ تپیـــدن دارد
.
وصـــل ِ تو خـــواب و خیــال است ولـــی باور کن....
بودنـــت حس عجیبـــی ست که "دیدن" دارد...
=====================
بوسه ای داد سحر؛ بوسه ی دیگر افطار
ای خدا این رمضان مست نمیرم خوب است...
========================
حال و احوالِ دلم ، از سرِ شب بد شده بود
عقلِ بیچاره یِ من ، باز مردد شده بود
لرزه ها بر دلِ دیوانه یِ من می افتاد
یک نفر شکلِ تو ، از کوچه یِ ما رد شده بود!
========================
عاشق به هوای دیدنت می آید
باشوق به برکشیدنت می آید
آه ای گل آتشین شقایق !هشدار
این دست برای چیدنت می آید
======================
دل من گیر عزیزی است که از خوبیهاش
مجری ماه عسل در پی او میگردد....
گفتم "سلام"، خواند که "من عاشق تواَم"
قربانِ هر چه آدمِ تحصیل کرده است ...
================================
ظهار عشق را به زبان احتیاج نیست
چندان که شد نگه به نگه آشنا بس است
=========================
ﯾﺎﺭﺏ ﺍﺯ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﻣﺮﺍ ﭘﯿﻤﺎﻧﻪﺍﯼ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺩﻩ
ﭼﺸﻢ ﺑﯿﻨﺎ، ﺟﺎﻥ ﺁﮔﺎﻩ ﻭ ﺩﻝ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺩﻩ
ﻫﺮ ﺳﺮ ﻣﻮﯼ ﺣﻮﺍﺱ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺭﺍﻫﯽ ﻣﯽﺭﻭﺩ
ﺍﯾﻦ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﺳﯿﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺰﻡ ﻭﺣﺪﺕ ﺑﺎﺭ ﺩﻩ
ﻣﺪﺗﯽ ﮔﻔﺘﺎﺭ ﺑﯽﮐﺮﺩﺍﺭ ﮐﺮﺩﯼ ﻣﺮﺣﻤﺖ
ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﺮﺩﺍﺭ ﺑﯽﮔﻔﺘﺎﺭ ﺩﻩ
((ﺻﺎﺋﺐ ﺗﺒﺮﯾﺰﯼ))
====================
باید ای دل اندکی بهتر شوی
یا نه اصلا آدمی دیگر شوی
از همین امروز هنگام نماز
با خدا قدری صمیمی تر شوی
================
ﮔﺮ ﺑﻪ ﺩﻭﻟﺖ ﺑﺮﺳﯽ ؛ ﻣﺴﺖ ﻧﮕﺮﺩﯼ ؛ ﻣﺮﺩﯼ
ﮔﺮ ﺑﻪ ﺫﻟﺖ ﺑﺮﺳﯽ ؛ ﭘﺴﺖ ﻧﮕﺮﺩﯼ ؛ ﻣﺮﺩﯼ
ﺍﻫﻞ ﻋﺎﻟﻢ ﻫﻤﻪ ﺑﺎﺯﯾﭽﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﻮﺳﻨﺪ
ﮔﺮ ﺗﻮ ﺑﺎﺯﯾﭽﻪ ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﻧﮕﺮﺩﯼ ؛ ﻣﺮﺩﯼ
========================
تو داری برج می سازی،
و من با مزد سی روزم؛
به زحمت تا سه روز اول یک برج می سازم!
"امیر باقری"
==================
بچین میز قمارت را
دل از من ... روی ماه از تو...!
========================
هر لحظه بدون او هزاران سال است
ای نوح من از تو هم کهنسال ترم
میلاد عرفان پور
====================
در خانه خود نشسته بودم دلریش
وز بار گنه، فگنده بودم سر پیش
بانگی آمد که غم مخور ای درویش
تو در خور خود کنی و ما در خور خویش...
"شیخ ابوسعید ابوالخیر"
=========================
واعظ امشب سخن از هول قیامت می‌گفت
مستی از پنجره لا حولُ ولایی زد و رفت ...
======================
به هر تار جانم صد آواز هست
دریغا که دستی به مضراب نیست
=========================
: شاید بــا عـشـق دنیا نگردد چون بهشت ..
بی شک این دنیا بدون عـشـق خود یک جهنم است..
================
دورۀ سعدی و حافظ صحبت از زلف تو بود..
نوبت دوران من شد روسری سر کرده ای ؟!
==========================
ﺍﯼ ﺗﻮ ﺁﻥ ﻧﺎﺏ ﺗﺮﯾﻦ ﺭﺍﯾﺤﻪ ﯼ ﺷﻌﺮ ﺑﻬﺎﺭ
ﺗﻮ ﻣﮕﺮ ﺟﺎﻡ ﺷﺮﺍﺑﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﮔﯿﺮﺍﯾﯽ؟
ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎﯾﻢ
ﺗﻮ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﻦ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ؟
=========================
۹۴۴۴: همین که میزنیَش مثل بید می لرزم
کلید کنتور برق است یا که لبخند است
هزار خسرو و بیژن فدای چشمانت
بکُش...! حلال...! مگر خونبهای ما چندست...
========================
دیری ست که دل،آن دلِ دلتنگ شدن ها
بی دغدغه تن داده به این سنگ شدن ها
آه ای نفسِ از نفس افتاده کجا رفت
در نای نی افتادن و آهنگ شدن ها؟
==========================
ذوقی چنان ندارد، بی دوست زندگانی
دودم به سر برآمد، زین آتش نهانی
روی امید سعدی، بر خاک آستانست
بعد از تو کس ندارد، یا غایة الامانی
=============================
: مسولیت تمام جهان روی شانه ی من افتاده...
همه چیز زیر سر توست...
که گیسوانت را باز کرده ای...
===========================
دو قدم مانده که پاییز به یغما برود
این همه رنگ ِ قشنگ از کف ِ دنیا برود
هرکه معشوقه برانگیخت گوارایش باد......
دل ِ تنها به چه شوقی پی ِ یلدا برود؟
======================
گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم
چه بگویم که غم از دل، برود چون تو بیایی
============================
گفته بودی که چرا محو تماشای منی ؟
آنقدر مات که یک دم مژه بر هم نزنی
مژه بر هم نزنم تا که ز دستم نرود
ناز چشم تو به قدر مژه بر هم زدنی
=========================
تو آن شیرین ترین دردی که درمانش نمی خواهم
همان احساس آشوبی که پایانش نمی خواهم
دلم را برده ای با رقصی از یک چادر مشکی
تو تنها دلبری هستی که عریانش نمی خواهم...
=======================
گاهی نـمـی شــود کــه نـمـی شــود
گاهی هـزار دوره دعـا بی اجـابت است
گاهی نگفته قـرعه به نام تـو مـی شود
گاهی گدای گدایی و بخت با تـو نیست
گاهی تمـام شهـر گـدای تـو مـی شود
==========================
ساعت ِ قرار های ما
روی دست کدام غریبه
به خواب رفته است ؟
که هیچوقت...
وقت ِ آمدن ِ تو نمی شود ؟!
========================
آسمان که نشد، چرا درخت نباشم ...
وقتی تو در من این همه پرنده ای؟
ذهنم پُر از لانه هایی است که برای تو ساخته ام !
===========================
فرض کن در آغوشت می مُردم
و مرا همانجا دفن می کردی
چه دلپذیر اگر
فشارِ قبر را بیشتر کنی!
======================
عاقبت زخمت زدند؟
گفته بودم مردم اینجا بدند.
====================
در بیت نخست من تو را میبوسم
در مصرع بعد هم تو را میبوسم
ایراد ندارد به کسی چه؟ اصلا
شعر خودم است من تو را میبوسم
جلیل_صفر_بیگی
=========================
نکند فکر کنی در دل من مهر تو نیست
گوش کن " نبض دلم " زمزمه اش با تو یکیست
